Świecowanie uszu za pomocą Ziołowych świec Indian Hopi
W wielu kulturach świata Ameryki Północnej i Południowej oraz w Europie i Azji od dawnych czasów znane są świece do uszu i zabiegi wykonywane za ich pomocą.
Sam zabieg świecowania swymi korzeniami sięga czasów starożytnych a nawet przedhistorycznych, gdzie wykonywano go za pomocą rytuału konchowania z odpowiednio przygotowanymi muszlami ślimaka.
Zabieg świecowania uszu
Sam zabieg świecowania polega na wprowadzeniu do zewnętrznego otworu kanału słuchowego palącej się rurki z materiału nasączonego woskiem pszczelim, która nazywana jest świecą do uszu. Zabieg ten wykonuje się tak długo, aż świeca wypali się do odpowiedniej długości. Pacjent w czasie zabiegu znajduje się w pozycji leżącej na boku.
Pomieszczenie do zabiegu powinno być spokojne i ciepłe. Pacjent kładzie się na jednym boku. Przed wykonaniem właściwego zabiegu wykonuje się lekki masaż małżowiny usznej za pomocą delikatnego kremu, w celu pobudzenia krążenia krwi w tej okolicy głowy. Co w efekcie wspomaga działanie świec.
Następnie wprowadza się w otwór słuchowy zapaloną świecę, w taki sposób aby delikatnie zatkać otwór, a nie wtykać głęboko w ucho. Gdy świeca wypali się do odpowiedniej długości wyjmuje się ją z ucha i gasi. Otwór słuchowy należy delikatnie oczyścić z osadów wydzielających się podczas zabiegu.
Następnie tę samą procedurę powtarza się na drugim uchu.
W otworze świecy, który był w uchu może zebrać się żółtawa wydzielina. Jest to normalne. Są to zastygnięte olejki eteryczne, zioła i wosk, które wydzielane są podczas palenia się świecy, przechodzą do ucha zewnętrznego, a następnie krystalizują się na folii. W zależności od stanu ucha jest więcej lub mniej osadu.
Czas potrzebny do wypalenia się jednej świecy wynosi ok. 15 minut, tak że na cały zabieg trzeba liczyć ok. 45 minut.
Ze względu na struktury anatomiczne głowy, znajdujące się w okolicy ucha, zabieg zawsze wykonujemy na obu uszach, aby nie zaburzyć ciśnienia wewnętrznego w czaszce i nie spowodować zaburzeń odczuwania np. równowagi.
Świeca do świecowania uszu
Świece do uszu wykonuje się z tkaniny płóciennej nasączonej woskiem pszczelim, który zmieszany jest z olejkami eterycznymi i wyciągami z ziół oraz miodem. Podczas stygnięcia materiału nadaje się mu kształt rurki o średnicy zewnętrznej ok. 8 mm, co pokrywa się w wymiarem otworu ucha. W dolnej części, którą wkłada się do ucha, znajduje się kilkucentymetrowa wkładka z folii aluminiowej. Jest ona wzmocnieniem brzegu świecy i jednocześnie pełni rolę chłodnicy, na której osadzają się lotne składniki świecy po wyjściu z ucha.
Do Polski sprowadził i rozpropagował ”Ziołowe Świece Indian Hopi” Pan Adam Wiśniowiecki, który zajął się też ich produkcją. Świece te mają wszystkie wymagane prawem certyfikaty i są opatentowane włącznie z nazwą i wykonywane według oryginalnej metody indiańskiej.
Chociaż na rynku znajdują się też produkty innych firm, to zawsze trzeba sprawdzić ich państwowe certyfikaty i rejestry oraz jakość, która ujawnia się podczas wykonywania zabiegu. W czasie świecowania do kanału słuchowego nie może wpływać roztopiony wosk, a także sama świeca nie może ulegać odkształceniom, co może spowodować urazy ucha lub oparzenie pacjenta jak i terapeuty.
Częstotliwość wykonywania zabiegu świecowania
Zabiegi wykonuje się co 3 dni. Dzień zabiegu i dwa dni przerwy. Jest to czas potrzebny, aby substancje czynne mogły zostać wchłonięte z powierzchni kanału słuchowego i zadziałać leczniczo.
W jednej serii, w początkowych stanach chorobowych wykonuje się 3 zabiegi a stanach cięższych do 7. Jednak za każdym razem ilość zabiegów jest indywidualnie dobierana do stanu pacjenta.
Mechanizm działania świecy
Ponieważ świeca ma małą średnicę to po zapaleniu – płomień zatyka jej górny otwór. Ciepło uwalniające się z płomienia roztapia wosk z ziołami w niższej warstwie, przeprowadzając je w stan lotny. Ciepłe powietrze z aktywnymi składnikami wywiera niewielkie ciśnienie i powoduje ruch powietrza – następuje wymuszony obieg powietrza w kanale świecy. Najcieplejsze powietrze porusza się środkiem woskowej rurki. Od strony ścianek – jest troszkę niższa temperatura i powietrze porusza się nieco wolniej.
Ciepłe powietrze – wydostaje się dołem ze świecy i wnika do kanału słuchowego, gdzie na ściankach osadzają się substancje lecznicze, a samo powietrze obmywa od wewnątrz kanał słuchowy zewnętrzny i rozgrzewa jego ścianki. Następuje przekrwienie okolicznych tkanek i pobudzenie miejscowego krążenia. Jednocześnie zwiększa się cyrkulacja limfy i następuje zmniejszenie się obrzęków w tym rejonie.
Wskazania do zabiegów
- stany zapalne uszu i zatok
- w celu usunięcia nadmiaru woskowiny w przewodzie słuchowym zewnętrznym – co niejednokrotnie wiąże się z poprawą słuchu.
- katar
- lokalna aktywacja limfy i krążenia
- szczękościsk towarzyszący wyrastaniu 8 zęba
- stany ropne w obrębie zębów trzonowych
Przeciwwskazania w zastosowaniu świecowania
- jednym z ważniejszych przeciwwskazań do świecowania jest perforacja błony bębenkowej ucha, ponieważ następuje przedostawanie się substancji czynnych do kanału wewnętrznego ucha, jego podrażnienie, a także problemy z odczuwaniem ciśnienia w uszach i duży dyskomfort dla pacjenta w czasie samego zabiegu
- otwarty wyciek ropny z ucha
- uczulenia na produkty pszczele i miód
- zdiagnozowane tętniaki naczyń krwionośnych mózgu
- przy nadciśnieniu i szumach oraz „dzwonieniu” w uszach zalecam ostrożność i samoobserwację reakcji swojego organizmu na zabiegi (np. mierzenie ciśnienia krwi), jeżeli objawy chorobowe zwiększą się – to niezwłocznie trzeba odstawić kurację
Komu można wykonywać zabiegi świecowania uszu?
Świecowanie jest metodą, którą praktycznie można stosować u wszystkich, niezależnie od wieku.
Jedyny problem stwarzają małe dzieci, które najczęściej mają problemy z uszami. Dzieci muszą być w takim wieku, aby były w stanie wyleżeć spokojnie na jednym boku przez ok. 15 minut, nie mogą się bać samego zabiegu i muszą umieć określić czy ucho jeszcze boli czy już przestało. Z własnej praktyki wiem, że dzieci bardzo lubią zabiegi świecowania uszu.
Objawy przedawkowania zabiegu
Objawem przedawkowania świecowania uszu może być podrażnienie błony bębenkowej ucha, które przejawia się:
– trzeszczeniem błony bębenkowej ucha podczas mówieni czy jedzenia
– można nawet słyszeć szum przepływającej krwi w tętnicy ucha
W przypadku pojawienia się powyższych lub podobnych objawów należy odstawić zabiegi.
Wymienione objawy same ustępują chociaż musi to potrwać kilka tygodni.
Uwagi końcowe
Ze względu na to, że jest to zabieg termiczny zawsze po świecowaniu trzeba zabezpieczyć uszy przed zimnem (np. watą w cieplejsze dni, a w chłodne – dodatkowo czapką która zasłania uszy) i przez 24 godziny nie myć uszu oraz głowy, aby nie doprowadzić do pogłębienia stanu chorobowego.
|
|
Dodaj komentarz