Rdest ptasi
Rdest ptasi to jeden z najważniejszych ziołowych leków stosowanych w schorzeniach układu moczowego i chorobach, których podłożem są zaburzenia przemiany materii.
Skład i działanie
Rdest ptasi (Polygonum aviculare) zawiera flawonoidy, garbniki, łatwo przyswajalną krzemionkę, witaminę C i K, substancje śluzowe, olejek eteryczny i kwasy organiczne (między innymi kwas kawowy i chlorogenowy). Wyciągi z rdestu mają działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne, żółciopędne, ściągające i antyoksydacyjne[1], a dzięki zawartości krzemionki i witamin wzmacniają naczynia krwionośne i działają przeciwkrwotocznie.
Surowiec leczniczy
W lecznictwie wykorzystywane jest ziele rdestu.
Zastosowanie wewnętrzne
Rdest stosowany jest jako środek moczopędny i oczyszczający organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii. Zalecany jest więc w takich schorzeniach jak: choroby reumatyczne, skaza moczanowa, kamica moczowa, zapalenie pęcherza, infekcje dróg moczowych. Zioło jest pomocne w łagodnych dolegliwościach wątroby, nieżytach żołądka i jelit (przede wszystkim w przypadku biegunek), zmniejsza również niewielkie krwawienia z przewodu pokarmowego. Rdest zwiększa wydzielanie śluzu w tchawicy i oskrzelach, znajduje więc zastosowanie jako środek wykrztuśny. Medycyna ludowa zaleca zioło jako lek przeciwcukrzycowy i obniżający ciśnienie.
Zastosowanie zewnętrzne
Napar i odwar z rdestu ptasiego zalecane są do stosowania w postaci płukanek w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej, do przemywań przy trudno gojących się ranach, oparzeniach i owrzodzeniach oraz do nasiadówek w stanach zapalnych sromu i pochwy.
Napar z rdestu
Łyżkę suszonego ziela zalewamy 1,5 szklanki wrzątku i parzymy pod przykryciem 20-25 minut. ½ szklanki naparu pijemy 3 razy dziennie.
Odwar z rdestu
Łyżkę surowca zalewamy szklanką letniej wody, doprowadzamy do wrzenia i gotujemy 5 minut. Odcedzamy odwar i pijemy ½ szklanki 2 razy dziennie.
Bezpieczeństwo stosowania
Stosowanie rdestu ptasiego u kobiet w ciąży wymaga konsultacji z lekarzem.
fot. pellaea Attribution License
[1] http://www.ncbi.nlm.nih.gov
Małgorzata Przybyłowicz
Dodaj komentarz