Jeżówka purpurowa
Ten purpurowy kwiat jest najpopularniejszym ziołowym środkiem wspomagającym odporność organizmu. Preparaty z jeżówką trafiają do naszej apteczki głównie jesienią i zimą, kiedy potrzebujemy dodatkowej ochrony przed bakteriami i wirusami.
Skład i działanie jeżówki
Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea) zawiera pochodne kwasu kawowego, flawonoidy, poliacetyleny, polisacharydy i niewielkie ilości olejku eterycznego. Zioło szczególnie cenione jest ze względu na działanie immunostymulujące, a więc zwiększające odporność organizmu. Wykazuje również właściwości:
- przeciwzapalne,
- przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybicze,
- antyoksydacyjne,
- moczopędne,
- żółciopędne,
- rozkurczowe,
- pobudzające syntezę kolagenu i elastyny.
Wygląd i występowanie jeżówki
Jeżówka purpurowa jest byliną z rodziny astrowatych, pochodzącą z Ameryki Północnej. Obecnie uprawiana jest w celach ozdobnych i leczniczych również w Europie i Azji. W Polsce spotkamy ją niemal wyłącznie w ogrodach i rabatach – bardzo rzadko występuje w stanie dzikim. Prosta łodyga jeżówki osiąga wysokość do 100-150 cm. Liście są lancetowate, o długości do 20 cm. Roślina kwitnie od czerwca do września, a kwiaty mają długie, purpurowe języczki.
Surowiec leczniczy
Surowcem leczniczym jest ziele i korzeń jeżówki. Ziele należy zbierać w okresie kwitnienia w drugim roku uprawy, natomiast korzeń jesienią najwcześniej w trzecim roku. Ziele suszymy, wieszając w suchym i ciepłym pomieszczeniu. Korzeń myjemy, podsuszamy, kroimy i suszymy w temperaturze do 35°C. Z ziela można również pozyskiwać sok.
Zastosowanie wewnętrzne jeżówki
Zioło stosowane jest przede wszystkim jako naturalny środek wzmacniający organizm i skracający czas trwania przeziębienia . Uważa się również, że działa profilaktycznie i wspomaga leczenie w przypadku infekcji dróg oddechowych, grypy i anginy. Zalecana jest także przy nawracających infekcjach dróg moczowych i pęcherza oraz przy stanach zapalnych dróg żółciowych.
Zastosowanie zewnętrzne jeżówki
Jeżówka jest pomocna przy trudno gojących się ranach, owrzodzeniach, oparzeniach, odmrożeniach i odleżynach. Wspomaga leczenie trądziku, łuszczycy, egzem i opryszczki, a także stanów zapalnych pochwy i sromu. Napar stosowany w postaci płukanek przynosi ulgę w zapaleniu gardła, jamy ustnej i dziąseł.
Jeżówka w kosmetyce
Jeżówka stosowana jest w kosmetyce jako środek nawilżający, regenerujący, neutralizujący wolne rodniki, łagodzący podrażnienia i stany zapalne skóry. Zioło to znajdziemy więc w kosmetykach do każdego typu cery – suchej, łuszczącej się, zmęczonej, pozbawionej elastyczności, tłustej i trądzikowej. Jeżówka stanowi również składnik nawilżających i opóźniających procesy starzenia się skóry balsamów do ciała oraz szamponów i odżywek chroniących włosy przed szkodliwym wpływem czynników zewnętrznych.
Macerat z jeżówki
Łyżkę surowca zalewamy szklanką chłodnej wody i odstawiamy na 5-6 godzin. Pijemy 3 razy dziennie 100 ml maceratu.
Napar z jeżówki
Łyżkę surowca zalewamy szklanką wrzątku i parzymy pod przykryciem 20 minut. Pijemy ½ szklanki naparu 2 razy dziennie.
Nalewka z jeżówki
100 g suchego i rozdrobnionego korzenia jeżówki zalewamy 500 ml wódki i odstawiamy na tydzień. Po upływie 7 dni filtrujemy nalewkę i przechowujemy w ciemnym i chłodnym miejscu. Stosujemy łyżeczkę nalewki 2-3 razy dziennie.
Bezpieczeństwo stosowania jeżówki
Jeżówki nie należy stosować w przypadku chorób autoimmunologicznych oraz w trakcie kuracji lekami immunosupresyjnymi. Kobiety w ciąży i karmiące powinny zasięgnąć opinii lekarza (istnieje pogląd, że jeżówka może zmniejszać tolerancję immunologiczną wobec płodu). Bardzo rzadko mogą wystąpić reakcje alergiczne – opuchnięcia, świąd.
Małgorzata Przybyłowicz
fot. Patrycja Bydlińska
Dodaj komentarz