Jak nauczyć kota korzystania z kuwety?

Posted on 29 października, 2012 by Jacek Narożniak

Korzystanie z kuwety jest pierwszą umiejętnością, którą musi opanować nasz kot, jeśli ma z nami mieszkać pod jednym dachem. Dla większości kotów nie jest to trudna nauka, zwierzęta te mają bowiem wrodzoną skłonność do zakopywania swoich odchodów i moczu, a kuweta dla kotów doskonale się do tego nadaje. Dlatego nawet starsze koty, a nie kocięta, szybko  uczą się korzystania z kociej toalety. Trzeba im tylko trochę pomóc.

Odpowiedni żwirek dla kota

Zanim zaczniemy kota uczyć korzystania z kuwety, musimy wybrać odpowiedni model i napełnić go właściwym żwirkiem. Nie może to być przypadkowy wybór.

W sklepach zoologicznych znajdziemy żwirki bentonitowe, silikonowe, drewniane, o zapachu lub bezzapachowe, drobno lub gruboziarniste. Wbrew pozorom, podczas nauki korzystania z kociej toalety, wybór odpowiedniego żwirku ma duże znaczenie.

Na pierwszym etapie tej nauki proponuję zastosować żwirek bentonitowy, ponieważ najbardziej przypomina piasek. Lepszy będzie ten o drobnej granulacji. Gruboziarnisty może podrażniać kocie łapki. Na początek zdecydowanie lepszy jest też produkt bezzapachowy – nie wiemy bowiem, jak nasz kot reaguje na związki zapachowe, którymi nasączane są niektóre żwirki.

Odpowiednia kuweta dla kota

Wybór odpowiedniej kuwety jest tak samo ważny, jak wybór odpowiedniego żwirku. Tak na marginesie, żwirek musi być! W sklepach możemy, co prawda, kupić tak zwane kuwety bezżwirowe, do których żwirku się nie wsypuje, jednak w oczach kota niewiele różnią się one od otoczenia i nie kojarzą się z toaletą.

Wybieramy zatem kuwetę klasyczną, czyli wymagającą użycia żwirku. Do nauki lepsze są „kuwety otwarte”, a nie w kształcie budki. Chodzi o to, by kot mógł wejść do kuwety z każdej strony, nie tylko przez drzwiczki, pokonanie których może być początkowo dla kota trudne, zwłaszcza dla małego kociaka.

Kuwetę musimy ustawić w miejscu łatwo dla kota dostępnym, ale ustronnym. Tam, gdzie nikt mu nie będzie przeszkadzał. Podczas wykonywania intymnych czynności zwierzę jest trochę bezbronne, musi więc mieć zapewnione poczucie bezpieczeństwa. W przeciwnym razie może nie chcieć z kuwety korzystać. A nawet, jeśli w trakcie korzystania z niej, czymś bardzo się przestraszy, może już nigdy do niej nie wejść.

Ograniczona przestrzeń

Na pierwszym etapie nauki korzystania z kuwety najlepiej kotu ograniczyć powierzchnię życiową, jeśli to możliwe. Chodzi o to, by kuweta była w zasięgu kociego wzroku.

Ma to szczególne znaczenie w przypadku kociąt. Nie liczmy na to, że mały kociak, który nagle poczuję potrzebę udania się na stronę, będzie biegł do drugiego pokoju, by skorzystać z kociej toalety. Po prostu zrobi co trzeba tam, gdzie się znajduje.

Jeśli z jakichś względów nie mamy możliwości ograniczenia kociej swobody, albo nie chcemy tego robić, powinniśmy udostępnić kotu większą liczbę kuwet. Nawet w każdym pomieszczeniu, w którym przebywa kot ustawić po jednej. Kiedy nasz zwierzak wyrobi już sobie nawyk korzystania z kuwety, ich liczbę możemy ograniczyć do jednej.

Początki nauki

Z kuwetą trzeba kota zapoznać. Co prawda, odważny kociak z pewnością sam wejdzie do niej, by ją zbadać, nie od razu musi uznać ją za dobre miejsce do załatwiania swoich potrzeb.
Kilka razy dziennie kociaka delikatnie do kuwety wsadzamy i zostawiamy w niej. Sam wyjdzie. Możemy przy tym do niego czule przemawiać i głaskać go. To samo robimy za każdym razem, gdy zauważymy, że kociak przymierza się do załatwienia swoich potrzeb.

Jeśli kot, zamiast załatwić się, wyskoczy z kuwety, nie gońmy go. Nie przytrzymujmy też kota w kuwecie. Nic na siłę! Koty naprawdę są bardzo pojętne i szybko się uczą. Złe zachowanie kociaka wynika najczęściej z błędów wychowawczych popełnionych przez człowieka. Zmuszanie kota do załatwiania się w kuwecie, karanie go, czy też „słynne” wsadzanie kociego nosa w pozostawioną przez niego na podłodze kałużę moczu, jest niedopuszczalne.

Opracowanie: Jacek P. Narożniak

Konsultacja: lek. wet. Piotr Korzeniowski

• Tweet
• Pin It