Farbownik lekarski
Farbownik przynosi ulgę przy ukąszeniach i stanach zapalnych gardła. Należy jednak pamiętać, że zawiera szkodliwe alkaloidy i dlatego nie powinien być stosowany doustnie.
Skład i działanie
Lecznicze właściwości farbownika lekarskiego (Anchusa officinalis) wynikają w głównej mierze z obecności garbników, alantoiny, substancji śluzowych i antocyjanów. Składniki te decydują o działaniu przeciwzapalnym, przeciwbakteryjnym, osłaniającym i łagodzącym podrażnienia. Alantoina ponadto działa regenerująco na skórę, natomiast antocyjany wzmacniają naczynia krwionośne. Farbownik jest rośliną nektarodajną.
Surowiec leczniczy
Surowcem leczniczym są korzenie i ziele farbownika.
Zastosowanie zewnętrzne farbownika lekarskiego
Napary z farbownika mogą być stosowane przy ukąszeniach, łagodzi bowiem świąd i zmniejsza opuchliznę, przy trudno gojących się ranach, owrzodzeniach i oparzeniach. W postaci płukanek zalecany jest w stanach zapalnych gardła i jamy ustnej oraz przy chrypce.
Napar z farbownika
1 łyżeczkę suszonego surowca zalewamy szklanką wrzątku i parzymy pod przykryciem 10 minut. Napar stosujemy do przemywań, płukanek i okładów.
Bezpieczeństwo stosowania farbownika
Medycyna ludowa zalecała zioło jako środek wykrztuśny w schorzeniach dróg oddechowych i moczopędny. Farbownik lekarski zawiera jednak znaczne ilości szkodliwych alkaloidów, których nadmierne spożycie może prowadzić do wymiotów, biegunek, a nawet uszkodzenia wątroby. Zioła nie należy więc stosować wewnętrznie.
Małgorzata Przybyłowicz
Dodaj komentarz