Cis pospolity
Dzięki występującym w nim alkaloidom, gatunek ten znalazł szerokie zastosowanie w medycynie naturalnej. Celtowie uważali go za drzewo święte, a starożytni Grecy wierzyli, że chroni ich przed złymi mocami. W Polsce, w warunkach naturalnego występowania, gatunek chroniony już od czasów Władysława Jagiełły. Obecnie często wykorzystywany do formowania fantazyjnych zielonych dekoracji parków i ogrodów. Cis pospolity.
Cis pospolity (Taxus baccata)
Cis jest niezwykle cennym iglakiem. W ogrodach i parkach spotykany w dwóch postaciach. Istnieją bowiem zarówno odmiany krzewiaste, jak i formy drzewiaste. Chociaż z wiekiem roczne przyrosty cisów są coraz większe, nie można powiedzieć, że jest to gatunek szybkorosnący. W początkowej fazie wzrostu cis przyrasta zaledwie ok. 3 cm rocznie. Jako jeden z niewielu iglaków ma jednak łatwość wytwarzania nowych pędów ze starych pni. Doskonale znosi cięcie łatwo się zagęszczając i cecha ta skrupulatnie zostaje wykorzystana przez amatorów kształtowania fantazyjnych żywopłotów. Jest idealną rośliną na całoroczny zielony żywopłot.
Stanowisko i wymagania glebowe
Cis jest gatunkiem niezbyt wymagającym i mogącym występować na różnych stanowiskach. Najlepiej jednak czuje się w półcieniu, w miejscach wilgotnych, lecz nie bagnistych i podmokłych. Warto też zadbać o osłonięcie cisu przed szkodliwym działaniem wiatru. Z racji dużej odporności na zanieczyszczenie powietrza, cisy znalazły szerokie zastosowanie na miejskich skwerach i parkach.
Ponieważ cis źle rośnie na glebach jałowych, warto zwrócić uwagę na odpowiednie użyźnienie stanowiska. Podłoże próchniczne, zasobne w wapń i przepuszczalne z pewnością będzie trafnym wyborem. Najodpowiedniejszym miejscem dla cisów jest północna część ogrodu. Cis bowiem nieszczególnie lubi duże nasłonecznie.
Zastosowanie
Z racji bogactwa form, w jakich występują cisy, istnieje wiele możliwości wykorzystania tego gatunku do upiększenia ogrodu. Oprócz dostojnych odmian drzewiastych – tworzących korony dość nisko, występują także krzewiaste, znajdujące zastosowanie nie tylko w formie żywopłotów. Bogactwo odmian cisa pospolitego sprawia, że możemy wybrać te, które posadzone pojedynczo, same w sobie będą stanowiły atrakcję ogrodu. Do ogródków skalnych, skarp, bądź otoczenia oczek wodnych możemy zastosować także formy płożące. Jeśli natomiast chcemy stworzyć zwarte zimozielone ogrodzenie, powinniśmy wybrać odmiany kolumnowe. Sadzone w rzędzie co 50 – 60 cm z pewnością stworzą atrakcyjny i zwarty szpaler.
Odmiany
Liczne odmiany cisa pospolitego różnią się formą, siłą wzrostu jak i kolorem igieł. Jeśli zależy nam na szerokim, gęstym, zielonożółtym krzewie powinniśmy wybrać którąś z odmian Aurera- Adpressa lub Decora bądź Elegantissima. Wąski i pionowy pokrój charakteryzuje z kolei odmiany Fastigiata, Erecta, Robusa. Cisy tych odmian tworzą zielone kolumny o maksymalnej wysokości ok. 4 m i sprawdzają się zarówno w zastosowaniu szpalerowym jak i w formie pojedynczych ozdób ogrodu. Tworząc żywopłoty powinniśmy zdecydować się na odmianę Overeynderi – ciemnozielony, wyprostowany i bardzo gęsty krzew. Jeśli z kolei zależy nam na krzewie rozłożystym i płaskim powinniśmy wybrać zieloną odmianę Repandens – w miejscach zacienionych bądź złocistą odmianę Summergold – dla stanowisk słonecznych. Wśród cisów wyróżniamy także formy pionowe sięgające niewielkich wysokości. Semperauera i Standishii – dorastają około 150 cm.
Pielęgnacja
Wyjątkowo miękkie igły są dużym ułatwieniem w przypadku cięcia i formowania cisowych żywopłotów. Tego typu zabiegi powinniśmy wykonywać wczesną wiosną, co nie znaczy, że późniejsze cięcie jest niemożliwe. Najpóźniej jednak powinniśmy się zdecydować na to pod koniec lata.
Małgorzata Kijak
Dodaj komentarz