Tynki wewnętrzne
Kiedy w naszym domu zostaną ułożone instalacje, posadzki dojrzeją, a w otworach zostaną osadzone stolarka okienna i drzwiowa, możemy przystąpić do wykończenia surowych ścian poprzez ich otynkowanie.
Tynk spełnia nie tylko rolę warstwy wykończeniowej, ale i reguluje poziom wilgotności w pomieszczeniach.
Do wyboru mamy:
– tynki mokre
(cementowe, cementowo – wapienne, wapienne, gipsowe maszynowe lub ręczne)
– tynki suche
(płyty gipsowo – kartonowe).
W chwili obecnej, powszechnie wykonuje się tynki gipsowe mokre (gotowe zaprawy tynkarskie mieszane z wodą) nakładane maszynowo, za pomocą agregatu tynkarskiego, jedno – lub dwuwarstwowo. Odpowiednio przygotowane podłoże powinno być oczyszczone z nacieków betonu, odprysków, wszelkich wystających elementów stalowych (ryzyko „wychodzenia rdzy na pow. tynku) oraz zwilżone. Powierzchnie gładkie należy zagruntować środkami zwiększającymi przyczepność.
Tynkarz, za pomocą głowicy narzuca równomiernie plastyczną zawiesinę, po czym zaciera ją na gładko łatą tynkarską lub pacą stalową. Grubość takiego tynku powinna wynosić 10 – 15 mm.
Tynki maszynowe są bardzo wydajne, a ich wykonanie pochłania stosunkowo najmniej czasu.
Schnięcie tynków wynosi zwykle od 10 do 15 dni, oczywiście w temperaturze nie niższej od „pokojowej”.
Jeśli zależy nam na szybkim wykonaniu tynków, nie chcemy wykonywać prac wilgotnych czy pylących, będziemy zmuszeni zdecydować się zastosowanie płyt gipsowo – kartonowych.
Spośród płyt gipsowo – kartonowych wspomnieć należy o ich trzech typach:
- płyty „białe”, do pomieszczeń suchych, do okładzin ścian, sufitów, montażu ścianek działowych,
- płyty „zielone”, do pomieszczeń o czasowej podwyższonej wilgotności, takich jak łazienki, toalety czy kuchnie,
- płyty „czerwone”, ognioodporne, do okładzin powierzchni palnych, jak więźby dachowe, poddasza, itp. czy też do okładzin przegród budowlanych w obiektach o specyficznych wymaganiach PPOŻ.
Płyty są łatwe w obróbce, wykonanie otworów, czy ich przycinanie jest proste i nieuciążliwe.
Montaż suchych tynków (płyty gipsowo – kartonowych) może się odbywać poprzez klejenie ich do powierzchni ścian na plackach gipsowych lub poprzez wykonanie stelażu z
aluminiowych elementów systemowych i przykręcanie płyt do profili. Styki płyt wypełnia się gipsem, zbrojąc je siatką z włókna szklanego, po czym przeciera papierem ściernym na gładko.
Tak wykonane okładziny ścienne, czy też sufitowe, są gotowymi, płaskimi i równymi powierzchniami pod malowanie, tapetowanie czy okładanie glazurą (po zagruntowaniu).
Tekst: Inż. Paweł Bydliński
Dodaj komentarz