Od Junackich do Ochotniczych – Hufce Pracy
Źródeł istnienia Ochotniczych Hufców Pracy należy szukać w tradycji istnienia Junackich Hufców Pracy, które zaczęły funkcjonować z dniem 22 września 1936 roku, na mocy dekretu Prezydenta Ignacego Mościckiego. Ich zadaniem było wychowanie porządnych obywateli, zapewnienie młodym ludziom pracy, przygotowania do służby wojskowej lub do wojskowej służby pomocniczej, a także umożliwienie nabycia kwalifikacji zawodowych. Junackie Hufce oferowały swoje usługi kobietom i mężczyznom między osiemnastym a dwudziestym rokiem życia. Współcześnie Ochotnicze Hufce Pracy są państwowymi jednostkami budżetowymi, które zajmują się młodymi ludźmi między piętnastym a dwudziestym piątym rokiem życia. Nadzór nad działalnością tej instytucji rynku pracy sprawuje minister do spraw pracy. Wykonują one zadania Państwa na polu wychowania i kształcenia, zatrudnienia, zapobiegania marginalizacji oraz wykluczeniu młodzieży.
Prawo
Funkcjonowanie i działalność Ochotniczych Hufców Pracy określają takie akty prawne jak:
- ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
- ustawa o systemie oświaty
- Karta Nauczyciela
- rozporządzenie Ministra Gospodarki i Pracy w sprawie szczegółowych zadań i organizacji
- Ochotniczych Hufców Pracy
- rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie sposobu organizowania uzupełnienia
- wykształcenia ogólnego młodzieży w Ochotniczych Hufców Pracy oraz zdobywania przez nią kwalifikacji zawodowych
- rozporządzenie MENiS w sprawie praktycznej nauki zawodu
Usługi rynku pracy
Jedną z funkcji Ochotniczych Hufców Pracy jest świadczenie usług rynku pracy:
- pośrednictwo pracy, którym zajmują się Młodzieżowe Biura Pracy poprzez: pozyskiwanie i gromadzenie ofert pracy, prowadzenie ewidencji bezrobotnych, tworzenie banków informacji o zawodach, na które jest zapotrzebowanie, udzielanie porad na temat możliwości zdobycia zawodu, kierowanie na kursy zawodowe lub przekwalifikowania zawodowego
- organizacja szkoleń
- poradnictwo zawodowe
- informacja zawodowa
Usługi są skierowane do młodych ludzi poniżej dwudziestego – piątego roku życia, a zarazem absolwentów bądź też uczniów szkół ponadgimnazjalnych oraz wyższych uczelni. Jest to głównie młodzież pochodząca ze środowisk dotkniętych bezrobociem, czy z ubogich bądź dysfunkcjonalnych rodzin etc. Co roku w działaniach Ochotniczych Hufców Pracy bierze udział około trzydzieści – dwa tysiące uczestników.
Wychowywanie i kształcenie
Ochotnicze Hufce Pracy poza usługami rynku pracy pełnią również inne funkcje:
- zapewniają warunki do kontynuowania kształcenia ogólnego i zawodowego
- umożliwiają podwyższanie kwalifikacji ogólnych i zawodowych lub przekwalifikowanie
- opracowują oraz realizują programy profilaktyczne, wychowawcze i resocjalizacyjne
- realizują działania opiekuńczo-wychowawcze
Pracownicy są przygotowywani do zaistnienia na rynku pracy na dwa sposoby. Po pierwsze odbywa się to na drodze nauki zawodu. Rozciąga się ona na okres od minimum dwóch do maksimum trzech lat, a uwieńczona jest egzaminem dającym tytuł wykwalifikowanego robotnika bądź czeladnika. Po drugie może to odbywać się poprzez przyuczenie do wykonywania okreslonej pracy. Proces ten trwa nadłużej dwadzieścia – dwa miesiące i podobnie jak nauka zawodu kończy się egzaminem.
Europejski Fundusz Społeczny
Od 2004 roku, czyli od roku wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, Ochotnicze Hufce Pracy zaczęły angażować się w realizowanie projektów współfinansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego. Pośród opracowanych i zrealizowanych programów można wymienić między innymi projekty:
- „Twoja wiedza – Twój sukces”
- „Szansa 13-18. Edukacja – Praca – Wychowanie” – polegający na rozwoju systemu wsparcia środowiskowego dla młodzieży zagrożonej marginalizacją
- Agenda Ochotniczych Hufców Pracy – mający na celu działania przeciwko zjawiskom marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży
- Agrostart – skierowany do młodzieży wiejskiej na rzecz jej aktywizacji zawodowej i promocji przedsiębiorczości
- Eurostart, czyli przedsięwzięcia programowe Ochotniczych Hufców Pracy na rzecz europejskiej edukacji i wychowania młodzieży
Anna Wroniszewska
Dodaj komentarz