Gdy kot się drapie

Posted on 25 kwietnia, 2013 by Jacek Narożniak

Kot również musi się od czasu do czasu podrapać, więc gdy robi to sporadycznie, nie mamy powodu do niepokoju. Martwić powinniśmy się, gdy robi to intensywnie i często, szczególnie w jednym miejscu, że już o zmianach skórnych nie wspomnę. Drapanie może mieć różne przyczyny, które nie zawsze łatwo zidentyfikować bez pomocy lekarza weterynarii.

Pchły i inne pasożyty zewnętrze kotów

Inwazja pcheł jest najczęstszą przyczyną intensywnego drapania się u kotów. Fakt, że nasz pupil nie wychodzi z domu nie oznacza wcale, że pcheł nie może załapać. Bywa, że sami przynosimy do domu jaja tych pasożytów, na przykład z piwnicy.

Obecność pcheł możemy stwierdzić rozgarniając futro kota. Przy niewielkiej inwazji dorosłych pasożytów możemy nie zauważyć, ale z pewnością dostrzeżemy ich odchody w postaci czarnych ziarenek. Najlepiej szukać ich w okolicach uszu, na karku i u nasady ogona.

Pchły bywają uciążliwe, a jeśli jest ich dużo, osłabiają organizm zwierzaka. Niestety są również nosicielami różnych chorób. Dlatego trzeba je koniecznie zwalczać. Na szczęście bardzo łatwo się ich pozbyć, stosując na przykład pudry przeciw pchłom lub kąpiąc kota w szampionie przeciwpchelnym.

Powyższe sposoby pomagają nam pozbyć się wyłącznie dorosłych form tego pasożyta. Z całą pewnością samice pcheł zdążyły już złożyć jaja, z których za chwilę wylęgnie się nowe pokolenie. Ponieważ pchły składają jaja na ziemi, a nie na ciele swojego żywiciela, pudry czy szampony nie zabiją wylęgających się z nich larw. Dlatego najlepszym środkiem, z tych dostępnych na rynku, są preparaty o długim okresie działania, które aplikujemy na skórę kota.

Środki takie, jak Frontline czy Fiprex, działają około miesiąca, co w zupełności wystarczy, by pozbyć się pcheł, nawet przy silnej inwazji. Okres rozwoju tego pasożyta – od złożenia jaja do przeobrażenia się w postać dojrzałą – trwa bowiem około 2 tygodni.

Wspomniane wyżej preparaty pomocne są również w zwalczaniu niektórych innych pasożytów zewnętrznych występujących u kotów, likwidują między innymi kleszcze, wszy i wszoły. Istnieją jednak takie organizmy pasożytnicze, które są odporne na ich działanie.

I nie zawsze możemy samodzielnie rozpoznać, z którym mamy do czynienia. Nie mówiąc już o leczeniu. Jeśli więc wykluczymy najbardziej oczywistą przyczynę drapania, jaką są pchły, zabierzmy kota do lekarza weterynarii.

Choroby skóry u kotów

Właściwe rozpoznanie czynnika chorobotwórczego nie jest takie proste, jak stwierdzenie, że kot ma pchły. Może to zrobić tylko lekarz, który równocześnie jest jedyną kompetentną osobą, by zalecić właściwe leczenie.

Stosunkowo najczęściej spotykamy się z chorobami wywoływanymi przez pasożyty. Do jednych z najgorszych i najtrudniejszych w leczeniu należy świerzb. Czynnikiem chorobotwórczym są świerzbowce. Te mikroskopijnych rozmiarów pasożyty, zaliczane do roztoczy, bytują w zewnętrznych warstwach skóry, odżywiając się jej komórkami.

Groźne i trudne w leczeniu są także zakażenia gronkowcami, czyli pasożytniczymi bakteriami. Walka z nimi jest szczególnie trudna z tego powodu, że posiadają zdolność uodparniania się na leki. Dlatego nigdy nie próbujmy leczyć kota samodzielnie, możemy bowiem bardziej mu zaszkodzić niż pomóc.

Alergia pokarmowa

Słusznie mówi się, że alergie są chorobami współczesnej cywilizacji. I nie tylko my na nie cierpimy. Coraz częściej różnego typu uczulenia pojawiają się u naszych domowych zwierząt, w tym u kotów.

Zazwyczaj mamy do czynienia z alergią pokarmową, której przyczyną jest nietolerancja na niektóre składniki pokarmowe. Najczęściej jest to białko drobiowe oraz białka zawarte w ziarnach zbóż. Mięso kurcząt, choć lekkostrawne, nafaszerowane bywa różnymi preparatami i lekami, które podaje się ptactwu podczas ich hodowli. Co do zbóż, to po prostu nie są one naturalnym pokarmem dla kotów, stąd problemy z ich trawieniem i przyswajaniem.

Leczeni alergii pokarmowej jest bardzo łatwe – wystarczy odstawić czynnik, który ją wywołuje. Właściwe rozpoznanie problemu jednak nie jest już takie proste. Lepiej niech zrobi to lekarz weterynarii.

Tekst: Jacek P. Narożniak
Zdjęcie: Fotolia.com

• Tweet
• Pin It